Międzypokoleniowe konflikty w firmie to zwyklewynik nieumiejętnego zarządzaniazespołem. Warto uszanować ipogodzić priorytety oraz sposób wykonywania zadań przez osoby; których daty urodzin dzieli niekiedy nawet 40 lat.

Według ubległorocznego ogólnopolskiego sondażu TNS Polska dwie trzecie Polaków uważa, że bardzo rótnlmy się od siebie pod wzgłędem: cełów w życiu (63 proc.), sposobuzachowania (69 proc.), zrozumienia dla ludzi z Innych pokoleń (61proc.), sposobu spędzania aasu wolnego (71proc.) orazstosunku do obowiązków (62 proc.). Coto są zafem różnice pokoleniowe? Na czym polegają?
lZABELA KlELCZVK, PSYCHO­LOG BIZNESU, COACH WYŻSZEJ KADRY MENEDŻER­SKIEJ: Najprościej określając, jest to zderzenie zachowań, postaw, wartości, zasad moralnych, sposobu życia, spędzania wolnego czasu, podejścia dowielu zagadnień między osobami urodzonymi w różnych dekadach. Przykładowo, dJa zdecydo­ wanej większości osób z pokolenia wojennego czy tużpowojennego nie do pomyślenia było posiadanie dzieci bez ślubu. Starsi nie rozumieją też,jak można wyjechać np. na Boże Narodzenie poza dom i spędzać te święta wśród znajomych, a nie w gronie rodziny.Mlodsze pokolenie komunikuje się zazwyczaj za pomocąinternetu, portali społecznościowych czy esemesó\v.Z kolei starsi inter­ pretująwysyłanie wiadomo­ ści SMS jakobrak czasu na bezpośredni kontakt i telefoniczną rozmowę. Poza tymi odmiennościami w ocenie różnych sytuacji i zjawisk charakterystyczne dla pokoleń jest to, że każde broni swoich waitości iraji. Uważa je za ważne, niezmien­ ne i lepsze niż te, które wyznają następcy. A najczęściej się z tymnie zgadzają.

(…)

przeczytaj cały artykuł w pliku PDF:

Nie taka straszna zmiana
jak w banku – magazyn pracowników Narodowego Banku Polskiego, listopad 2014

Wielu z nas boi się zmian, również tych zawodowych. To normalny, instynktowny odruch, który warto sobie zracjonalizować – mówi Izabela Kielczyk, psycholog biznesu

Heraklit z Efezu mówił, że jedyną stałą rzeczą w życiu jest zmiana. Skoro więc zmiana wpisana jest w nasze życie, to dlaczego się jej obawiamy?
Przede wszystkim boimy się tego, co nie- znane, co potencjalnie może nam zagrażać. To normalny, instynktowny odruch, który warto sobie zracjonalizować. Jednym zdaniem: ponie- waż na pewne rzeczy nie mamy wpływu, lepiej je zaakceptować i poszukać pozytywnych stron sytuacji, w której się znaleźliśmy. Na ogół nie jest to łatwe, ale warto podjąć to wyzwanie, szcze- gólnie, że dzięki zmianie, nawet wymuszonej, możemy odnaleźć siebie na nowo. Poza tym nie bardzo mamy inne wyjście, jak zaakceptować to, że żyjemy w czasach, kiedy wszystko zmienia się dynamicznie i nie możemy już z taką pewnością patrzeć w przyszłość, jak jeszcze kilkanaście lat temu. Szczególnie dotyczy to sfery zawodowej.

Co nam może dać zmiana pracy?
Zmiany zawodowe, choć czasem trudne, per saldo są dla nas korzystne, bo rozwijają nas jako ludzi. Jesteśmy niejako zmuszeni do uruchomie- nia swoich kompetencji, odświeżenia wiedzy czy kontaktów biznesowych. W procesie zmiany pracy rozwijamy się wewnętrznie, często wzrasta nasza samoocena, bo nagle okazuje się, że umieliśmy sprostać sytuacji, w której się znaleźliśmy. Nato- miast trwanie przez wiele lat w jednym miejscu może nas zamknąć na nowe możliwości, trudniej jest nam odkryć potencjał, który w nas drzemie. Zmiana ścieżki kariery pozwala nam rów- nież zweryfi ować, czy to, co robiliśmy do tej pory, tak naprawdę nas satysfakcjonuje. Cza- sem taka wymuszona zmiana, wynikająca na przykład z restrukturyzacji fi , wręcz ułatwia podjęcie decyzji, by robić w końcu to, o czym się zawsze marzyło. Szczególnie jeśli możemy liczyć na jakąś odprawę. Zmiana pracy daje też okazję do poznania nowych ludzi, którzy mogą dostrzec w nas coś, o czym nie wiemy, czego nie dostrzegamy. Każdy kryzys jest w zasadzie krokiem naprzód, bo do czegoś zmusza i motywuje.

(…)

przeczytaj cały artykuł:

Woman’s Health, 01 listopada 2014.

Do niedawna mówiło się, że aby osiągnąć sukces, kobieta musi działać jak facet. Te czasy powoli odchodzą  do lamusa.

(…)
Dajemy sobie lepiej radę z porażkami Dla faceta niepowodzenie w pra­ cy to kwestia ambicjonalna, cios w ego, z którego się ciężko pod­ nieść. Zdaniem Izabeli Kielczyk, psychologa biznesu „Kobietom szefom po prostu łatwiej jest przyznać się do porażek i błędów wobec swoich pracowników oraz prosić o pomoc i korzystać ze wsparcia innych. To nie obniża ich poczucia własnej wartości i przy­ czynia się do sukcesu. Dlaczego? Ponieważ kobiety potrafią czer­ pać z doświadczeń innych, a przy­ znając się do błędów, nie upierają się przy nietrafnych pomysłach. Kobiety nie tak łatwo rezygnują z wyznaczonego sobie celu, nawet jeśli np. muszą kolejny raz zdawać na aplikację radcowską, podej­ mować kolejne próby dostania się na wysokie stanowisko czy ubie­ gać się o pożyczkę w banku na własną działalność. Są wytrwałe i konsekwentne. Dużo lepiej od mężczyzn znoszą psychicznie po­ czucie porażki i niepowodzenia „. A to bardzo ważna umiejętność w świecie biznesu. Częściej niż mężczyźni po kolejnej porażce podnosimy się i staramy jeszcze lepiej przygotować się na następ­ ny krok. To właśnie podejście do porażek, których w biznesie nie brakuje, jest bardzo istotne. Je­ śli bizneswoman traktuje poraż­ kę jako kolejne doświadczenie , dzięki któremu może się czegoś nauczyć, to szybko nabierze do­ świadczenia i będzie wiedzieć, czego w przyszłości unikać.

(…)

przeczytaj cały artykuł: